Kaj je novega v avtobiografiji? Kulturni prelom v poljskih literarnih raziskavah in osebnodokumentarna literatura

Avtorji

DOI:

https://doi.org/10.57589/srl.v73i3.4238

Ključne besede:

poljska književnost, avtobiografija, osebnodokumentarna literatura, kulturna literarna teorija

Povzetek

Prispevek obravnava nekatere pojave s področja avtobiografije, kot jih vidi poljska literarna veda oz. tisti njen del, ki uporablja metodološke postopke, izoblikovane v okviru kulturne literarne teorije. Avtor skuša predstaviti značilne elemente avtobiografije ter preobrazbe, ki so se zgodile na tem področju, in ugotavlja, da je v njem prišlo do oživitve, kar kažejo vse številnejše objave avtobiografij, pa tudi rastoče zanimanje literarnih raziskovalcev za to obliko literarne izpovedi. V prispevku so prikazana najpomembnejša načela kulturne literarne teorije ter po avtorjevi oceni najzanimivejši primeri njene uporabe pri analizi avtobiografskega gradiva.

Literatura

Izabella Adamczewska-Baranowska, 2021: Autonaturografie. Biopoetyki immersyjnego piśmiennictwa przyrodniczego (Zajączkowska, Brach-Czaina, Tsing, Macdonald). Er(r)go. Teoria–Literatura–Kultura 43/2. 229–49.

Doris Bachmann-Medick, 2006: Cultural Turns. Neuorientierungen in den Kulturwissenschaften. Hamburg: Rowohlt (pol. 2012: Cultural turns. Nowe kierunki w naukach o literaturze. Prev. Krystyna Krzemieniowa. Warszawa: Oficyna naukowa).

Daniel Beauvois, 2005: Trójkąt ukraiński. Szlachta, carat i lud na Wołyniu, Podolu i Kijowszczyźnie 1793–1914. Prev. Krzysztof Rutkowski. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Pierre Bourdieu, 2004: Rozum praktyczny. O teorii działania. Prev. Joanna Stryjczyk. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Pierre Bourdieu, Jean-Claude Passeron, 1970: La Reproduction. Éléments pour une théorie du système d'enseignement. Paris: Les Éditions de minuit (pol. 1990: Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania. Prev. Elżbieta Neyman. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN).

Anna Burzyńska, Michał Paweł Markowski, 2006: Teorie literatury XX wieku. Podręcznik. Kraków: Znak.

Michel de Certeau, 1980: L’Invention du quotidien. Paris: Gallimard (pol. 2008: Wynaleźć codzienność. Sztuki działania. Prev. Katarzyna Thiel-Jańczuk, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego).

Małgorzata Czermińska, 1987: Autobiografia i powieść, czyli pisarz i jego postacie. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.

Małgorzata Czermińska, 2020: Autobiograficzny trójkąt (świadectwo, wyznanie i wyzwanie). Kraków: Universitas.

Aleksander Fiut, 2003: Polonizacja? Kolonizacja? Teksty Drugie 6. 150–6. Na spletu.

Michel Foucault, 1975: Surveiller et punir. Naissance de la prison. Paris: Gallimard (pol. 1998b: Nadzorować i karać. Narodziny więzienia. Prev. Tadeusz Komendant. Warszawa: Fundacja Aletheia).

Michel Foucault, 1982: Subject and Power. Critical Inquiry 4. 777–95. (pol. 1998a: Podmiot i władza. Lewą Nogą 9. 174–92).

Agnieszka Gajewska, 2010: Zwrot biograficzny w krytyce feministycznej. 20 lat literatury polskiej. 1989–2009. Idee, ideologie, metodologie. Ur. Arleta Galant, Inga Iwasiów. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. 97–106.

Arleta Galant, 2010: Prywatne, publiczne, autobiograficzne. O dziennikach i esejach Jana Lechonia, Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej i Jerzego Stempowskiego. Warszawa.

Clifford Geertz, 1973: Thick Description: Toward an Interpretive Theory of Culture. Theory of Culture the Interpretation of Cultures: Selected Essays. New York: Basic Books, Inc., Publishers. 3–32. (pol. 2003: Opis gęsty – w stronę interpretatywnej teorii kultury. Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej. Ur. Marian Kempny, Ewa Nowicka. Prev. Sławomir Sikora. Warszawa: PWN).

Leigh Gilmore, 1994: Autobiographics: A Feminist Theory of Women's Self-Representation. Ithaca: Cornell UP.

Maria Gołębiewska, 2016: Naturalizacja mitu według Rolanda Barthes’a. Imperium Rolanda Barthes’a. Ur. Anna Grzegorczyk, Agnieszka Kaczmarek, Katarzyna Machtyl. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 81–94.

Ewa Graczyk, Monika Graban-Pomirska, Magdalena Horodecka, Monika Żółkoś (ur.), 2015: Białe maski/szare twarze. Ciało, pamięć, performatywność w perspektywie postzależnościowej. Kraków: Universitas.

Anna Grzegorczyk, 2016: Utrata i odzyskiwanie podmiotu. Roland Barthes i Paul Ricoeur w optyce humanistyki obecności. Imperium Rolanda Barthes’a. Ur. Anna Grzegorczyk, Agnieszka Kaczmarek, Katarzyna Machtyl. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. 39–50.

Aleksandra Grzemska, 2023: Czytanie ciała (i) rzeki. O autoetnograficznych praktykach pisarskich Małgorzaty Lebdy. Autobiografia. Literatura. Kultura. Media 2/21. 87–100.

Aleksandra Grzemska, Inga Iwasiów (ur.), 2018: Polityki relacji w literaturze kobiet po 1945 roku. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Artur Hellich, 2018: Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie. Warszawa: Instytut Badań Literackich.

Marianne Hirsch, 1997: Family Frames. Photography, Narrative, and Postmemory. Cambridge: Harvard University Press, Cambridge 1997 (Prevod enega poglavja na poljščino: 2010: Żałoba i postpamięć. Prev. Katarzyna Bojarska. Teoria wiedzy o przeszłości na tle współczesnej humanistyki. Ur. Ewa Domańska. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie. 417–75).

Inga Iwasiów, 2008: Prywatne/publiczne. Gatunki pisarstwa kobiecego. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Inga Iwasiów, 2013: Granice. Polityczność prozy i dyskursu kobiet po 1989 roku. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Inga Iwasiów, 2021: Humanistyka, zmiana, autobiografia. Studium przypadku osobistego. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica 1/60. 15–31. Na spletu.

Maria Janion, 2006: Niesamowita Słowiańszczyzna: fantazmaty literatury. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Jerzy Jarzębski, 1981: Kariera „autentyku”. Ruch Literacki 2. 113–28.

Edward Kasperski, 2001: Autobiografia: sytuacja i wyznaczniki formy. Autobiografizm. Przemiany – formy – znaczenia. Ur. Hanna Gosk, Andrzej Zieniewicz. Warszawa: Dom Wydawniczy „Elipsa”. 9–34.

Dawid Kobiałka, 2015: Biografia rzeczy jako sposób interpretowania roli i znaczenia dziedzictwa. Z rzeką w tle. Biografia Śluzy Katedralnej / Framed by the River. The Biography of the Cathedral Lock. Ur. Michał Kępski. Poznań: Centrum Turystyki Kulturowej „Trakt”. 44–9. Na spletu.

Igor Kopytoff, 2004: Kulturowa biografia rzeczy: utowarowienie jako proces. Prev. Ewa Klekot. Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej. Kontynuacje. Ur. Marian Kempny, Ewa Nowicka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jarosław Kurski, 2022: Dziady i dybuki. Warszawa: Wydawnictwo „Agora”.

Michał Paweł Markowski, 2006: Kulturowa teoria literatury. Teorie literatury XX wieku. podręcznik. Avt. Anna Burzyńska, Michał Paweł Markowski. Kraków: Znak. 519–48.

Magdalena Marszałek, 2004: „Życie i papier”. Autobiograficzny projekt Zofii Nałkowskiej. „Dzienniki” 1899–1954. Uvod German Ritz. Kraków: Universitas.

Mateusz Adam Michalski, 2021: Rzeczy osierocone, czyli autobiografizm przemilczany Rzeczy, których nie wyrzuciłem. Autobiografia. Literatura. Kultura. Media 1/16. 195–‍205.

Anna Nasiłowska, 2018: Przełom anty-antybiograficzny. Nowa Dekada 2/3. 8–11.

Ryszard Nycz, 1994: Tropy „ja”. Koncepcje podmiotowości w literaturze polskiej ostatniego stulecia. Teksty Drugie 2. 7–27.

Ryszard Nycz, 2012: Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura. Warszawa: Wydawnictwo IBL.

Józef Olejniczak, 1984: Esej i dziennik na emigracji. Literatura emigracyjna 1939–1989. Ur. Marek Pytasz. Katowice: Śląsk. 226–60.

Bjørnar Olsen, 2010: In Defense of Things: Archaeology and the Ontology of Objects. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers (pol. 2013: W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów. Prev. Bożena Shallcross. Warszawa: Instytut Badań Literackich).

Anna Pekaniec, 2013: Czy w tej autobiografii jest kobieta? Kobieca literatura dokumentu osobistego od początku XIX wieku do wybuchu II wojny światowej. Kraków: Księgarnia Akademicka.

Anna Pekaniec, 2018: Autobiografia i epistolografia w perspektywie kulturowej teorii literatury. Literatura polska i perspektywy nowej humanistyki. Ur. Romuald Cudak, Karolina Pospiszil. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. 254–65.

Anna Pekaniec, 2020: Autobiografki. O literaturze dokumentu osobistego kobiet. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Tomasz Rakowski, 2008: Przemiany, przesunięcia, przedmioty przejściowe. Antropologia rzeczy 55–72. Na spletu.

Paweł Rodak, 2009: Prawda w dzienniku osobistym. Teksty Drugie 4. 23–38.

Jan Sowa, 2011: Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą. Kraków: Universitas.

Aleksandra Szczepan, Robert Kusek, 2021: „Nie zdołam wejść w jej buty ani los.” O biografii jako auto/biografii w twórczości drugiego pokolenia. Er(r)go. Teoria–Literatura–Kultura 2. 207–27.

Ewa Thompson, 2000: Imperial Knowledge: Russian Literature and Colonialism. Westport–‍London: Greenwood (pol. 2000: Trubadurzy imperium. Literatura rosyjska i kolonializm. Prev. Anna Sierszulska. Kraków: Universitas).

Agata Tuszyńska, 2010: Oskarżona: Wiera Gran. Kraków: Wydawnictwo Literackie; Warszawa: DiG.

Karolina Wawer, 2018: Drugi plan. Twórczość Wiesława Myśliwskiego w perspektywie postkolonialnej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Szymon Wróbel, 2012: Efekt interpelacji. Teksty Drugie 3. 22–33. Na spletu.

Roman Zimand, 1990: Diarysta Stefan Ż. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Prenosi

Objavljeno

2025-11-19

Kako citirati

Kopczyk, M. (2025) „Kaj je novega v avtobiografiji? Kulturni prelom v poljskih literarnih raziskavah in osebnodokumentarna literatura“, Slavistična revija, 73(3), str. 389–404. doi: 10.57589/srl.v73i3.4238.

Številka

Rubrike

RAZPRAVE